Spis treści strona startowa Info, kontakt, itd

↓ reklama - promocja - polecamy - popieramy - zapraszamy - zachęcamy ↓

link sponsorowany

link sponsorowany

link sponsorowany

↑ reklama - promocja - polecamy - popieramy - zapraszamy - zachęcamy ↑


I. Interdyscyplinarna Akademia Atopii, Gdańsk 2017

Atopowe zapalenie skóry o ciężkim przebiegu - trudności terapeutyczne

Aleksandra Wilkowska, Elżbieta Grubska-Suchanek, Roman J. Nowicki

Katedra i Klinika Dermatologii, Wenerologii i Alergologii, Gdański Uniwersytet Medyczny

Atopowe zapalenie skóry jest przewlekłą dermatozą zapalną o nawrotowym przebiegu, często współistniejącą z innymi chorobami IgE-zależnymi. Rozpoznanie atopowego zapalenia skóry opiera się na stwierdzeniu pewnych cech klinicznych i danych z wywiadu. Choroba rozpoczyna się często we wczesnym dzieciństwie. Ocenia się, że 60% przypadków rozpoczyna się w pierwszym roku życia, a 90% przed ukończeniem piątego roku życia. Choroba ma jednak tendencję do ustępowania (przed 5. rokiem życia 40–80% przypadków, przed 15. rokiem życia 60-90% przypadków). W części przypadków, zwłaszcza o ciężkim przebiegu, zmiany mogą nawracać lub przetrwać do wieku dorosłego. Leczenie atopowego zapalenia skóry powinno być dobierane indywidualnie i uwzględniać ciężkość choroby i aktualny stan skóry. Podstawą terapii atopowego zapalenia skóry jest eliminacja czynników powodujących zaostrzenie zmian skórnych, tj. alergenów i czynników drażniących z jednoczesną prawidłową pielęgnacją skóry i ewentualnym leczeniem przeciwzapalnym w okresie zaostrzeń. Do najczęściej stosowanych leków przeciwzapalnych należą miejscowe leki glikokortykosteroidowe [1] i miejscowe inhibitory kalcyneuryny [2–5]. Lekami powszechnie stosowanymi w leczeniu atopowego zapalenia skóry są leki przeciwhistaminowe [6–8]. W przypadkach o cięższym przebiegu stosuje się również ogólne glikokortykosteroidy, cyklosporynę A [9, 10], metotreksat, azatioprynę, mykofenolan mofetylu oraz fototerapię [9]. Terapia pacjentów z atopowym zapaleniem skóry o ciężkim przebiegu niekiedy jest trudna, a stosowane leki ogólne dają tylko przejściową, krótkotrwałą poprawę.

Przedstawiamy przypadek 20-letniej pacjentki, u której konieczne było wielokrotne stosowanie ogólne glikokortykosteroidów oraz cyklosporyny A. Próba odstawienia leków doustnych wiązała się z nawrotem zmian erytrodermicznych. Obserwowano też nawroty choroby w warunkach domowych, chociaż pacjentka utrzymywała, że przyjmuje zalecone leki. Powstaje więc pytanie, czy pacjentka w domu rzeczywiście przyjmowała regularnie leki, czy też wpływ czynników środowiskowych był przyczyną zaostrzeń mimo przyjmowanych leków.

Piśmiennictwo

  1. Grubska-Suchanek E., Ługowska-Umer H.: Miejscowe glikokortykosteroidy – steroidofobia w Polsce. [w:] ABC atopowego zapalenia skóry. AZS w pytaniach i odpowiedziach. R. Nowicki (red.), Termedia, Poznań, 2015, 131-136.
  2. Paller A.S. Lebwohl M., Fleischer A.B. Jr., Antaya R., Langley R.G., Kirsner R.S. i inni: Tacrolimus ointment is more effective than pimecrolimus cream with a similar safety profile in the treatment of atopic dermatitis: results from 3 randomized, comparative studies. J Am Acad Dermatol 2005, 52, 810-822.
  3. Meurer M., Fartasch M., Albrecht G., Vogt T., Worm M., Ruzicka T. i inni: Long-term efficacy and safety of pimecrolimus cream 1% in adults with moderate atopic dermatitis. Dermatology 2004, 208, 365-372.
  4. Reitamo S., Van Leent E.J., Ho V., Harper J., Ruzicka T., Kalimo K. i inni.: Efficacy and safety of tacrolimus ointment compared with that of hydrocortisone acetate ointment in children with atopic dermatitis. J Allergy Clin Immunol 2002, 109, 539-546.
  5. Trzeciak M., Nowicki R.: Terapia proaktywna – nowa koncepcja terapeutyczna zastosowania miejscowych inhibitorów kalcyneuryny w leczeniu atopowego zapalenia skóry. Alergia Astma Immunologia 2013, 18, 8-13.
  6. Doherty V., Sylwester D.G., Kenedy C.T., Harvey S.G., Calthrop J.G., Gibson J.R.: Treatment of ichting in atopic eczema with antihistamines with a low sedative profile. BMJ 1989, 289, 96.
  7. Henz B.M., Metzenauer P., O’Keefe E., Zuberbier T.: Differential effects of new-generation H1-receptor antagonists in pruritic dermatoses. Allergy 1998, 53, 180-183.
  8. Ring J., Alomar A., Bieber T., Deleuran M., Fink-Wagner A., Gelmetti C. i inni: Guidelines for treatment of atopic eczema (atopic dermatitis) part I. J Eur Acad Dermatol Venereol 2012, 26, 1045-1060.
  9. Sidbury R., Davis D.M., Cohen D.E., Cordoro K.M., Berger T.G., Bergman J.N. i inni: Guidelines of care for the management of atopic dermatitis: section 3. Management and treatment with phototherapy and systemic agents. J Am Acad Dermatol 2014, 71, 327-349.
  10. Schmitt J., Schmitt N., Meurer M.: Cyclosporin in the treatment of patients with atopic eczema – a systematic review and meta-analysis. J Eur Acad Dermatol Venereol 2007, 21, 606-619.

Jak cytować ten artykuł: Wilkowska A, Grubska-Suchanek E, Nowicki R. Atopowe zapalenie skóry o ciężkim przebiegu - trudności terapeutyczne. I. Interdyscyplinarna Akademia Atopii, Gdańsk, 29 września 2017. URL: http://www.alergologia.org/konferencje/2017_iaa_gdansk/18_ciezki_azs.html (Dokument elektroniczny).


Szuflady pełne pamiętników zjazdowych? Zapewnimy Twojej konferencji nieśmiertelność i nieograniczony zasięg! Liczby mówią za siebie: od 52499 wizyt w 2007 roku do 7019 wizyt w tylko jednym miesiącu lutym 2017 roku... na naszym archiwum kurz nie osiada nigdy! Dowiedz się więcej o archiwizacji materiałów zjazdowych na Portalu Lekarzy Alergologów alergologia.org.


↓ reklama - promocja - polecamy - popieramy - zapraszamy - zachęcamy ↓

link sponsorowany

link sponsorowany

link sponsorowany

↑ reklama - promocja - polecamy - popieramy - zapraszamy - zachęcamy ↑


Niniejszy serwis nie zastępuje porady lekarskiej, korzystasz z niego wyłącznie na własne ryzyko. Wszelkie prawa zastrzeżone.
All rights reserved. © Respective Authors (abstracts) and Radoslaw Spiewak (presentation and code)
Document created: 7 September 2017, last updated: 15 September 2017.