↓ reklama - promocja - polecamy - popieramy - zapraszamy - zachęcamy ↓

↑ reklama - promocja - polecamy - popieramy - zapraszamy - zachęcamy ↑

I. Interdyscyplinarna Akademia Atopii, Gdańsk 2017

O twórcach pojęcia atopia

Jerzy Kruszewski

Klinika Chorób Infekcyjnych i Alergologii, Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie

Fundamentalne dziś pojęcie atopia zaproponowało w 1922 r. dwóch współpracujących, znakomitych uczonych amerykańskich: Arthur Fernandez Coca (1875–1959) i Robert Anderson Cooke (1880–1960).

W 1922 r. na zjeździe American Association of Immunologists (towarzystwo to powstało w 1913 r.) przedstawili oni przesłanki przemawiające za stworzeniem tego określenia, a w maju następnego roku opublikowali artykuł w Journal of Immunology, w którym zaproponowali uporządkowanie istniejącej wówczas wiedzy z zakresu alergii poprzez wprowadzenie nowych podstawowych pojęć hypersensitiveness, hyposensitisation oraz atopy [1].

Badaczy skłoniły do tego ich własne spostrzeżenia, m.in. z 1919 r. Cooke’a wspólnie z Albertem Van der Veerem (1879–1959) [2]. Jednak dużą rolę odegrały też wnioski płynące z publikacji innych autorów. Maximilian Ramirez opisał napad ,,koński’’ astmy w 4. dniu po przetoczeniu krwi od dawcy uczulonego na włosie końskie [3]. Otton Carl Prausnitz (1876– 1964) i Heinz Kustner (1897–1963) w 1921 r. wskazali na możliwość biernego przenoszenia szczególnego rodzaju alergii (uwarunkowanej przez reaginy) poprzez surowicę oraz przedstawili propozycję jej diagnozowania przy użyciu opracowanego badania nazwanego później testem Prausnitza-Kustnera [4].

Nadwrażliwość wg Coca i Cooke'a może być normalna (choroba posurowicza) lub patologiczna (anafilaksja, atopia i nadwrażliwość na zakażenie). Zaproponowane pojęcia i nowy podział zjawisk w zakresie alergii jeszcze przez wiele lat później był przedmiotem wielu dyskusji, wzbudzając wiele kontrowersji, głównie dotyczących różnic w zakresie anafilaksji i atopii oraz samej definicji atopii.

Obaj badacze uważali atopię za jakościowo nieprawidłową odpowiedź układu immunologicznego, wykazującą związek z reakcjami skórnymi typu natychmiastowego, ale różną od anafilaksji (brak ochrony) i od swoiście pojmowanej przez nich alergii (zwiększona reaktywność), która może być dziedziczona. Atopia manifestowała się klinicznie katarem siennym oraz astmą i miała dotyczyć tylko niewielkiej grupy chorych. Ich opisowa definicja różniła się od obecnie obowiązującej, która mówi, że atopia to predyspozycja do produkcji alergenowo swoistych IgE w odpowiedzi na ekspozycję na alergeny środowiskowe.

Twórcy pojęcia atopia udoskonalili też technikę testów śródskórnych, wprowadzili nowe metody uzyskiwania wyciągów alergenowych oraz nowe schematy odczulania. Jeszcze przez wiele następnych lat byli czynni naukowo i wiele publikowali. W latach 30. XX wieku Robert Anderson Cooke, Mary Hevitt Loveless (1899–1991) (znakomita badaczka alergii na owady żądlące) i Arthur Stuhl opublikowali pracę o odkryciu tzw. przeciwciał blokujących, których wzrost pod wpływem odczulania miał tłumaczyć mechanizm i efekty tej metody [5]. Na owe czasy była to dość atrakcyjna hipoteza, mocno osadzająca odczulanie w obszarze immunologii. Koncepcja ta na wiele lat wytyczyła kierunki badań nad mechanizmami odczulania, ale niestety nigdy do końca nie została udowodniona, choć poszukiwaniem i dokładnym ich umiejscowieniem (np. IgG4) przez wiele lat zajmowało i nadal zajmuje się wielu badaczy.

Ciekawy jest polski wątek dotyczący Arthura Fernandeza Coca, z którym przyjaźnił się wybitny polski immunolog i bakteriolog Ludwik Hirszfeld (1884–1954). Poznał on amerykańskiego immunologa w drugim dziesięcioleciu XX wieku, jeszcze przed stworzeniem pojęcia atopia, podczas ich wspólnej pracy w Instytucie Badań Raka w Heidelbergu. Przyjaźń zaowocowała później zaproszeniem Arthura Fernandeza Coca przez Ludwika i Hannę Hirszfeldów (1884–1964) do złożenia wizyty w Polsce. W 1928 r. Coca wraz z małżonką przybył do Warszawy, gdzie m.in. wygłosił cykl wykładów na temat alergologii dziecięcej, które można uznać za pierwszy w Polsce kurs alergologii wieku rozwojowego. Hanna Hirszfeld podjęła się potem przetłumaczenia podręcznika alergologii A.F. Coca „Familial nonreaginic food-allergy”.

Piśmiennictwo

1. Coca A.F., Cooke R.A.: On the classification of the phenomena of hypersensitiveness. J Immunol 1923, 8, 163-182.
2. Cooke R.A., Van der Veer A.: Human sensitization. J Immunol 1916, 1, 201.
3. Ramirez M.: Horse asthma following blood transfusion. JAMA 1919, 73, 984.
4. Prausnitz C., Kustner H.: Studien uber die Uberempfindligket. Zentrallblat fur Bakteriologie 1921, 86, 60-169.
5. Cooke R.A., Loveless M., Stull A.: Studies on immunity in a type of human allergy (hay fever): serologic responses of non-sensitive individuals to pollen injections. J Exp Med 1937, 66, 689-696.

Jak cytować ten artykuł: Kruszewski J. O twórcach pojęcia atopia. I. Interdyscyplinarna Akademia Atopii, Gdańsk, 29 września 2017. URL: http://www.alergologia.org/konferencje/2017_iaa_gdansk/07_atopia.html (Dokument elektroniczny).

Szuflady pełne pamiętników zjazdowych? Zapewnimy Twojej konferencji nieśmiertelność i nieograniczony zasięg! Liczby mówią za siebie: od 52499 wizyt w 2007 roku do 7019 wizyt w tylko jednym miesiącu lutym 2017 roku... na naszym archiwum kurz nie osiada nigdy! Dowiedz się więcej o archiwizacji materiałów zjazdowych na Portalu Lekarzy Alergologów alergologia.org.

↓ reklama - promocja - polecamy - popieramy - zapraszamy - zachęcamy ↓

↑ reklama - promocja - polecamy - popieramy - zapraszamy - zachęcamy ↑

Niniejszy serwis nie zastępuje porady lekarskiej, korzystasz z niego wyłącznie na własne ryzyko. Wszelkie prawa zastrzeżone.
All rights reserved. © Respective Authors (abstracts) and Radoslaw Spiewak (presentation and code)
Document created: 7 September 2017, last updated: 9 September 2017.